Kitap hakkında: 1977 / Monograf, birbiriyle kesişen bir fikirle birbirine bağlanan bir dizi makaleyle erken Bizans edebiyatının temel yaratıcı ilkelerini inceliyor (IV – VII yüzyıllar). Yazar, antik çağın mirasıyla çelişkili bir ilişki içinde büyüyen yeninin tipolojik özelliklerine odaklanıyor. Erken Bizans şairlerinin ve nesir yazarlarının doğasında var olan söze yönelik özel tutum, sosyal ve kültürel tarih bağlamına yerleştirilir; belli bir dünya görüşünün ve insanın dünyadaki yerinin bir ifadesi olarak analiz edilir. Kafiye oluşumunda erken dönem Bizans edebiyatının rolüne özel bir bölüm ayrılmıştır.